Graceland - de heilige graal

14 juni 2019 - Memphis, Tennessee, Verenigde Staten

D-day! Vandaag zijn we naar Graceland geweest. Dit was een ultieme ervaring. Hier hadden we beide heel erg naar uitgekeken, ik in ieder geval zeker. Vlinders in mijn buik ;)
Ontbijt om 9.00u en om 11.00u richting Elvis Presley Boulevard, Memphis. 20 minuten rijden van het hotel. Het huis ligt rechts van ons en aan de overkant is een bezoekerscentrum. Dit staat er sinds 2017. Mega parkeerplaats, entreehal, restaurants en heel veel merchandise shops. Het lijkt niet zo druk, dus we hebben geluk. Blijkt later dat het toch al drukker was dan de afgelopen tijd. Wij vonden het meevallen, dus onze verwachting was goed.
Tickets had ik thuis al geboekt, The Ultimate VIP Tour. Hiermee mocht je alles (alle tentoonstellingen) bekijken en met een apart busje naar Graceland, zonder wachttijd. Onze tour begon om 15.00u. Het was 12.00u, dus zijn we eerst zoveel mogelijk tentoonstellingen gaan bekijken, met vliegtuigen, auto’s en motoren van Elvis. Zijn kleren, gouden platen en andere bijzondere objecten.
Voordat we naar Graceland zelf konden, zijn we gaan lunchen bij Gladys’ (alle eetgelegenheden zijn vernoemd naar familieleden van Elvis) Hier kon je een banana and peanutbutter sandwich krijgen, Elvis z’n favoriete sandwich. De originele is gebakken in baconvet, maar de vegetarische variant is in boter gebakken. Jammie!
PS: Terwijl ik dit schrijf, in de auto onderweg naar Clarksdale, komt “Me and Bobby McGee” op de radio :P
Om 14.55u werden we in de entreehal terug verwacht aan een speciale balie om met een persoonlijke guide naar ons busje te gaan om zo naar de overkant te gaan, de heilige graal voor Elvis en muziekfans. Through the gates of Graceland rijd het busje ons over de lange oprijlaan naar de zijkant van het huis. Hier worden we verzocht uit te stappen, door een zijdeur het huis ingelaten en mogen we plaatsnemen in een erg muffe kamer. Er wordt een film van ongeveer 10 minuten over Elvis afgespeeld. Niks nieuws bij voor mij, maar leuk als je niet zoveel over Elvis weet.
Daarna werden we naar de voordeur gebracht, kregen we een kort geschiedenis praatje over het huis en instructies over hoe te gedragen. Voor de rondleiding krijg je een headset en tablet.
Dan mogen we eindelijk naar binnen. WAUW! Het huis is kleiner dan je zou verwachten, maar de ene kamer is nog specialer ingericht dan de andere, zeker als je bedenkt dat dit jaren ´70 stijl is. Alles is teruggebracht naar die tijd. Maar het belangrijkste is, ondanks dat er al zoveel mensen geweest zijn, de wetenschap dat Elvis er rondgelopen heeft J Dit is heel speciaal. Je moet ook niet gewoon door het huis lopen, maar proberen je dit voor te stellen en stilstaan bij dit gegeven.
Je mag niet op de bovenverdieping komen. Dit was in de tijd dat Elvis hier woonde ook al niet gebruikelijk. Er waren altijd mensen in huis, maar alleen de familie kwam boven.
Als je het huis verlaat ga je naar de garage die omgebouwd is als kantoor. Je ziet de wei waar de paarden stonden en nog steeds staan. De familie heeft een aantal paarden hier staan. Uiteindelijk ga je naar een bijgebouw waar Elvis vlak voor zijn dood nog een potje squash heeft gespeeld met zijn toenmalige vriendin. Dan komt het meest bijzondere. De graven van Elvis, zijn vader Vernon, moeder Gladys en oma Minnie Mae. Die liggen er prachtig bij in een mooi, rustig stukje tuin. Hier kwamen bij mij de waterlanders over mijn wangen gerold. Dichterbij Elvis kom je niet meer!
Nadat ik een beetje bijgekomen was, hebben we nog wat foto’s van de voorkant van de mansion gemaakt. Nu was het hier een stuk rustiger. Vervolgens heeft de gids een busje voor ons opgeroepen en werden we teruggebracht naar de overkant. Hier zijn we snel de rest van de tentoonstellingen gaan bekijken en hebben we onze souvenirs gekocht.
Als laatste zijn we te voet de weg overgestoken om foto’s te maken voor de poorten van Graceland. Van daaruit terug naar de auto. Heel erg moe, maar zeker voldaan.

En toen op weg naar Tupelo, 1,5 uur rijden van Memphis. Na onderweg nog avondeten, kwamen we rond 21.00u in het Windham by Wingate hotel aan in Tupelo. 10 minuten rijden van het geboortehuis van Elvis, waar we morgen naartoe gaan om daarna onze reis te vervolgen naar Clarksdale, The home of the Blues.

Ik lig 1 dag achter met mijn log.... maar komt goed de komende dagen ;)

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Linda Austen:
    17 juni 2019
    Wat ongelofelijk indrukwekkend!! Ik geniet vanuit thuis met jullie mee!! Zo gaaf ook dat je nog hebt gezongen! Kippennvell...xxx
  2. Yvonne de Rooij:
    17 juni 2019
    Wauw wat een mooie ervaring 😍
  3. Addie Op den Kamp:
    17 juni 2019
    Waauw Nina, indrukwekkend verhaal, prachtige foto's, kippenvel, en wat ben ik jaloers😘
  4. Marielle:
    17 juni 2019
    Leuk om je verhalen te lezen !
  5. Jaak:
    24 juni 2019
    Hey lieve vakantie mensen. Leuk verhaal ik herken het grotendeels alleen dat met het kamertje is blijkbaar nieuw. Ook de waterlanders bij het graf heb ik meegemaakt :-). Tweede keer lukte het niet meer was ik erop voorbereid.
    Het liedje toen "welcome to my world" bij het oprijden van de laan was ook erg toepasselijk. Weet niet of het nog zo is. Heel veel plezier verder. Doeiiiiii